Havenstadjes

Woensdag 19 juni
Na de middag wilden we naar het schiereiland waar Portofino op ligt. Volgens de routeplanner is het 27 km en als we Sestri Levante uitrijden zien we het aan de andere kant van de baai liggen.
Waar in de afstand geen rekening mee is gehouden is asfalteringswerkzaamheden (de nodige stoplichten), de enorme hoeveelheid scootertjes die overal tussen door sjeezen, het grote aantal haarspelbochten en tunneltjes: kortom: over deze 27 km hebben we anderhalf uur gereden. Eerst zijn we naar Camogli gegaan. Daar was het vinden van een parkeerplaats weer een grote uitdaging. Ik denk dat we zeker een half uur hebben gezocht, en toen we net hadden besloten Camogli over te slaan kwam er een plek je vrij. We zijn de boulevard op gelopen en ergens een lekker ijsje gehaald. Het haventje was leuk, en ook hier hebben de huizen geschilderde gevels alsof het oude Romeinse stenen zijn of luiken (zie foto van het middelste raam met kat: dat is gewoon geschilderd). Dat heeft wel wat. Maar verder vonden we het een wat sfeerloos dorpje.
Snel door dus naar Portofino: in het boekje hadden we gelezen dat dit de place to be is voor de rijken der aarde: de prijs per vierkante meter is hier het hoogste van heel Italië (volgens het boekje dan). Het is ook echt een schilderachtig dorpje dat mooi om een haventje ligt. En in het haventje liggen een paar dure jachten: het “bootje” dat er lag was te koop volgens internet voor 2,6 miljoen en dat voor een botje van 15 jaar oud…nee, laat maar zitten