Nog een dagje Cinque Terre
Door: GN
Blijf op de hoogte en volg Alweer
18 Juni 2019 | Italië, Levanto
Dinsdag 18 juni
Met de trein reizen we door naar het verste dorp in Cinque Terre: Riomaggiore. Ons doel was vandaag terug te lopen naar het middelste dorp Corneglia. Maar helaas zowel het bekende blauwe pad als Het Pad van de Liefde blijken gesloten t.g.v. aardverschuivingen eerder dit jaar. We drinken een kop cappuccino en espresso, en overleggen wat te doen: de boot pakken of andere route kiezen. Bij het toeristeninformatiepunt halen we een wandelkaartje en besluiten om dan maar via de hooggelegen wandelroutes te gaan lopen. De man bij het infopunt waarschuwt ons dat het zware routes zijn, maar wij gaan ervoor. Nou deze man had gelijk!! Pff de eerste anderhalf uur ging alleen maar omhoog via steile trappen. En echt alleen maar trappen. Er leek geen einde aan te komen. Je gaat een bocht om en weer trappen….zweten als een malle en alles doet pijn. En dan opeens sta je 350 meter hoger in een heel klein kerkdorpje Volastra. Gelukkig hebben ze behalve een kerk ook een kroeg, en laten die nou ijskoude cola serveren in de schaduw. Heerlijk, wat kun je daar dan even van genieten. Daarna wordt de route vlak en gaat kilometers vrijwel horizontaal hoog boven de zee over smalle paadjes door wijnvelden en bossen. De bootjes zijn kleine stipjes die witte sporen trekken in het blauwe water. Je hoort alleen de vogels. En overal hangt de zoete kamperfoeliegeur. Het uitzicht is werkelijk adembenemend. Je overziet de hele baai van Cinque Terre. Maar dan moeten we ook weer terug naar zeeniveau natuurlijk. In de afdaling nu geen trappen maar een rotsig pad met veel losse stenen. Erg makkelijk loopt het niet. Maar we hebben het gehaald! Vier uur na ons vertrek uit Riomaggiore zijn we lopend in Cormeglia.
We slenteren wat rond in het stadje en gaan naar het uitzichtpunt. Dan besluiten we dat we genoeg hebben gezien van Cinque Terre. We dalen de trappen af naar het station, die we gisteren omhoog zijn geklommen en pakken de trein.
Rond vijf uur zijn we terug op de camping. We pakken meteen onze zwemspullen en duiken het frisse water in. Heerlijk, zo verdiend dit koele bad! In het restaurant op de camping halen we een fles koude witte wijn en gaan lekker in het avondzonnetje zitten. Vakantie!
Met de trein reizen we door naar het verste dorp in Cinque Terre: Riomaggiore. Ons doel was vandaag terug te lopen naar het middelste dorp Corneglia. Maar helaas zowel het bekende blauwe pad als Het Pad van de Liefde blijken gesloten t.g.v. aardverschuivingen eerder dit jaar. We drinken een kop cappuccino en espresso, en overleggen wat te doen: de boot pakken of andere route kiezen. Bij het toeristeninformatiepunt halen we een wandelkaartje en besluiten om dan maar via de hooggelegen wandelroutes te gaan lopen. De man bij het infopunt waarschuwt ons dat het zware routes zijn, maar wij gaan ervoor. Nou deze man had gelijk!! Pff de eerste anderhalf uur ging alleen maar omhoog via steile trappen. En echt alleen maar trappen. Er leek geen einde aan te komen. Je gaat een bocht om en weer trappen….zweten als een malle en alles doet pijn. En dan opeens sta je 350 meter hoger in een heel klein kerkdorpje Volastra. Gelukkig hebben ze behalve een kerk ook een kroeg, en laten die nou ijskoude cola serveren in de schaduw. Heerlijk, wat kun je daar dan even van genieten. Daarna wordt de route vlak en gaat kilometers vrijwel horizontaal hoog boven de zee over smalle paadjes door wijnvelden en bossen. De bootjes zijn kleine stipjes die witte sporen trekken in het blauwe water. Je hoort alleen de vogels. En overal hangt de zoete kamperfoeliegeur. Het uitzicht is werkelijk adembenemend. Je overziet de hele baai van Cinque Terre. Maar dan moeten we ook weer terug naar zeeniveau natuurlijk. In de afdaling nu geen trappen maar een rotsig pad met veel losse stenen. Erg makkelijk loopt het niet. Maar we hebben het gehaald! Vier uur na ons vertrek uit Riomaggiore zijn we lopend in Cormeglia.
We slenteren wat rond in het stadje en gaan naar het uitzichtpunt. Dan besluiten we dat we genoeg hebben gezien van Cinque Terre. We dalen de trappen af naar het station, die we gisteren omhoog zijn geklommen en pakken de trein.
Rond vijf uur zijn we terug op de camping. We pakken meteen onze zwemspullen en duiken het frisse water in. Heerlijk, zo verdiend dit koele bad! In het restaurant op de camping halen we een fles koude witte wijn en gaan lekker in het avondzonnetje zitten. Vakantie!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
